αναλυτικά τα περιεχόμενα
Η
Αθηνά δίνει δύναμη στον Διομήδη. Αυτός ακτινοβολεί [5.1].
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Φηγέα (T) (ἔβαλε
στῆθος μεταμάζιον) (5.19)
Ο Ηφαιστος καλύπτει με σκότος τον Ιδαίο και τον
απομακρύνει από τη μάχη [5.20]
Ο Αγαμέμνων (A) σκοτώνει τον αρχηγό των Αλιζώνων, Οδίο
(T)
(μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
ὤμων
μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε) (5.40)
Ο Ιδομενέας (A) σκοτώνει τον
Φαίστο (Τ) (ἔγχεϊ μακρῷ κατὰ δεξιὸν
ὦμον) (5.46)
Ο Μενέλαος (A) σκοτώνει τον Σκαμάνδριο (Τ) (πρόσθεν
ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρὶ
ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν) (5.54)
Ο Μηριόνης (A) σκοτώνει τον Φέρεκλο (T) (βεβλήκει γλουτὸν κατὰ
δεξιόν· ἣ δὲ διαπρὸ
ἀντικρὺ κατὰ κύστιν ὑπ᾽ ὀστέον ἤλυθ᾽
ἀκωκή·) (5.66)
Ο Μέγης (A) σκοτώνει τον Πήδαιο (Τ) (ἐγγύθεν ἐλθὼν
βεβλήκει κεφαλῆς κατὰ ἰνίον ὀξέϊ δουρί·
ἀντικρὺ δ᾽ ἀν᾽ ὀδόντας ὑπὸ
γλῶσσαν τάμε χαλκός·) (5.72)
Ο Ευρύπυλος (A) σκοτώνει τον Υψήνορα (T) (πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα
μεταδρομάδην ἔλασ᾽ ὦμον
φασγάνῳ ἀΐξας, ἀπὸ δ᾽ ἔξεσε χεῖρα
βαρεῖαν·) (5.80)
Η Αθηνά αφαιρεί την ‘αχλύ’ από τα μάτια του
Διομήδη [5.125],
και του λέει να χτυπήσει την Αφροδίτη.
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Αστύνοο (T) (τὸν μὲν ὑπὲρ μαζοῖο βαλὼν
χαλκήρεϊ δουρί) (5.145)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Υπείρονα (T) (τὸν δ᾽ ἕτερον ξίφεϊ
μεγάλῳ κληῖδα παρ᾽ ὦμον
πλῆξ᾽,
ἀπὸ δ᾽ αὐχένος ὦμον ἐέργαθεν ἠδ᾽
ἀπὸ νώτου ) (5.145)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Άβαντα (T) (5.148)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Πολύειδο (T) (5.148)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Ξάνθο (T) (5.152)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Θόωνα (T) (5.152)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Έχεμμονα (T) (5.160)
Ο Διομήδης (A) σκοτώνειτον Χρομίο (T) (5.160)
Αινείας – Πάνδαρος [5.170]
Τα άλογα του Αινεία [5.259].
Ο Διομήδης (A) σκοτώνει τον Πάνδαρο (T) (βέλος λευκοὺς δ᾽ ἐπέρησεν ὀδόντας)
(5.291)
O Διομήδης
τραυματίζει πολύ σοβαρά τον Αινεία (5.310), ρίχνοντας μια πέτρα, και
εκείνος σώζεται μόνο με την επέμβαση της μητέρας του, της Αφροδίτης, και του
θεού Απόλλωνα.
Ο Διομήδης παίρνει τα άλογα του Αινεία [5.322].
Ο Διομήδης πληγώνει και την ίδια την θεά Αφροδίτη,
ρίχνοντάς της το δόρυ στο χέρι. (5.336)
Αφροδίτη – Διώνη [5.365]. Αναφορά της Διώνης σε όσους στο παρελθόν
τα είχαν βάλει με θεούς. Ωτος, Εφιάλτης – Αρης, Ηρακλής – Ήρα, Αδης [5.386].
Ο Απόλλων βάζει
ένα ‘είδωλο’ στην θέση του Αινεία, και τον ίδιο τον απομακρύνει από τη μάχη [5.450]
και τον θεραπεύει.
Ο Σαρπηδών αποπαίρνει τον Εκτορα [5.470].
Ο Αγαμέμνων (A) σκοτώνει τον Δηικόωντα (T), (ἔγχος νειαίρῃ δ᾽ ἐν γαστρὶ
διὰ ζωστῆρος ἔλασσε·) (5.538)
Ο Αινείας (T) σκοτώνει τον Κρήθωνα (A) (5.560)
Ο Αινείας (T) σκοτώνει τον Ορσίλοχο (A) (5.560)
Ο Μενέλαος (A) σκοτώνει τον Πυλαιμένεα (T), (ἔγχεϊ νύξε κατὰ κληῖδα τυχήσας·)
(5.579)
Ο Αντίλοχος (A) σκοτώνει τον Μύδωνα (T) (ξίφει
ἤλασε κόρσην) (5.584)
Ο ¨Εκτωρ (T) σκοτώνει τον
Μενέσθη (A) (5.609)
Ο ¨Εκτωρ (T) σκοτώνει τον
Αγχίαλο (A) (5.609)
Ο Τελαμώνιος Αίας σκοτώνει τον Άμφιο (T), (ἀκόντισε) (5.612)
Ο Σαρπηδών (T) σκοτώνει τον Τληπόλεμο (A), (βάλεν αὐχένα μέσσον) (5.657)
Ο Τληπόλεμος (A) πριν να πεθάνει προλαβαίνει και
τραυματίζει τον Σαρπηδόνα (T) (μηρὸν ἀριστερὸν
ἔγχεϊ
μακρῷ βεβλήκειν)
(5.670)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Κοίρανο (T) (5.677)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Αλάστορα (T) (5.677)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Χρομίο (T) (5.677)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Άλκανδρο (T) (5.678)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Άλιο (T) (5.678)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Νοήμονα (T) (5.678)
Ο Οδυσσεύς (A) σκοτώνει τον Πρύτανι (T) (5.678)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Τεύθραντα (A) (5.706)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Ορέστη (A) (5.706)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Τρήχο (A) (5.707)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Οινόμαο (A) (5.708)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Έλενο (A) (5.708)
Ο Έκτωρ (T) σκοτώνει τον
Ορέσβιο (A) (5.708)
Η Ηρα εμψυχώνει τους Αχαιούς [5.767]. Αθηνά-Διομήδης [5.792].
Ο θεός Άρης σκοτώνει τον Περίφαντα (A) (5.842)
Ο Διομήδης τραυματίζει τον θεό Άρη (νείατον ἐς
κενεῶνα ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ)· (5.857)
Ο Άρης ξεφωνίζει [5.860]
και οδυρόμενος ανεβαίνει στον Όλυμπο όπου τον περιποιείται ο Παιήων, ο γιατρός
των θεών [5.900].
Και
όπως γρήγορα η πυτιά το λευκό γάλα πήζει / που υγρόν γοργά συσφίγγεται, καθώς
το ανακατώνουν, / έτσι εθεράπευσε γοργά τον άγριον Άρην εκείνος